اگر مرزبانان ایرانی آزاد شدند همه ایرانیان تا توان داشتند کوشیدند و همه همدلی نشان دادند و این را در هیچ کشوری در خاورمیانه نمیتوان یافت.
در پاکستان طالبان سالها مرزبانها رامیگیرد و میبرد کسی صدایش در نمی اید...
در ترکیه پ ک ک سربازان تُرک را بردند و کشتند تُرکهای ترکیه صدایش در نیامد...
در عراق هم...
در افغانستان و سوریه و و و هم...
اما اینجا ایران است وقتی هم وطنی اسیر میشود نزدیک به 80 میلیون ایرانی خود را در اسارت میبیند.
و وقتی آدمی متحد باشد هر کسی در مقابلش سر تعظیم فرود خواهد آورد حتی جیش العدل!
ایران زمین بار دیگر نشان داد بی دلیل سالها پابرجا نمانده.
بار دیگر نشان داد
پارس تُرک کُرد لُر عرب بلوچ تالشی گیلک ارمنی و ... در این سرزمین معنایی ندارد و مهم در چشمان و دلهای ما تنها ایـــــــــران است و بس...
اما بایستی تقدیر ویژه ای از جناب مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی ،روحانی انساندوست و شریف و بزرگوار و امام جمعه اهل سنت زاهدان به عمل آید که همواره این گروگان گیری را محکوم و شهادت گروهبان دانایی فر را محکوم ساختند و از گروه تروریستی جیش القتل تبری جستند و برای آزادی گروگانهای ایرانی همیشه تلاش کردند.
مولانا اسماعیل زهی همواره بر ایرانی گری پافشاری می کنند و همیشه سعی داشته اند دوستی میان ایرانیان شیعه و سنی پایدار باشد.
وبلاگ antifreemason سپاس ویژه خود را نثار این روحانی بزرگوار و شریف میکند.
از دوستان هم خواهش داریم صفحه ای که در فیسبوک برای تشکر از ایشان ساخته شده است را لایک کنند تا اندکی محبت های این روحانی گرانمایه ارج نهاده شود.
https://www.facebook.com/molana.fansclub
با تشکر از صفحه اخبار سوریه
نظرات شما عزیزان:
واقعا جای تاسف است که این ابلیس ...... را روحانی شریف وانسان دوست می خوانید و از سید اولاد پیغمبر ،مرجع عده ای از شیعیان البته با همه اشتباهاتش آنگونه تعبیر میکنید. یا از فتنه گری و خباثت اون ..... خبر ندارید یا خودتان هم متمایل به برادران سم دارتان هستید وسنی می باشید.
پاسخ: کاربر عزیز نویسنده ی این مطلب تمامی گفته های جناب مولوی عبدالحمید را تایید نمی کند ولی در این موضوع اگر توجه کرده باشید مقامات رسمی کشور هم قدردان پادرمیانی این مولوی عزیز بودند اما در بحث شیعه وسنی نظر امام صادق (ع) را یاد آوری می کنم که فرمودند : اگر کسی پشت سر اهل سنت نماز بگذارد مانند آنست که پشت سر رسول الله نماز گذاشته است. وسایل الشیعه کتاب الصلاه ج5 ص 381